Terug naar de homepagina
Alles over verdoven bij de tandarts voor kinderen - Thumbnail

Alles over verdoven bij de tandarts voor kinderen

Als ouder weet je hoe belangrijk het is om ervoor te zorgen dat je kind zich op zijn gemak voelt bij de tandarts. Een controle bij de tandarts kan voor kinderen soms spannend zijn, en sommige behandelingen zoals het trekken van een tand of kies kunnen behoorlijk pijnlijk zijn. Gelukkig kan deze pijn worden voorkomen door een tijdelijke verdoving. Dit kan op verschillende manieren worden toegepast, afhankelijk van de behandeling en de leeftijd van het kind. Wanneer heb je verdoving nodig? Sommige behandelingen bij de tandarts kunnen niet zonder verdoving worden uitgevoerd. Denk hierbij aan het trekken van tanden of kiezen, of een wortelkanaalbehandeling. Voor het vullen van een gaatje is niet altijd verdoving nodig, maar het kan altijd worden besproken als je kind zich daar prettiger bij voelt. Soms werkt de verdoving niet, bijvoorbeeld bij hevige ontstekingen of extreme angst. Manieren van verdoven Er zijn verschillende manieren om te verdoven, zoals conventionele verdoving waarbij vloeistof wordt toegediend met een naald. Een nieuwe techniek is intraossale verdoving, waarbij het bot wordt verdoofd met behulp van een computergestuurde naald. Lachgassedatie en algehele narcose zijn opties voor kinderen met hevige angst voor de tandarts. Risico's en kosten Elke verdoving heeft zijn risico's en bijwerkingen, dus het is belangrijk om je tandarts op de hoogte te stellen van eventuele medische aandoeningen en medicatiegebruik. De kosten van verdovingen worden meestal vergoed door de aanvullende tandartsverzekering. Het is altijd goed om eerst toestemming te vragen bij de zorgverzekeraar, vooral bij ingrepen met algehele narcose. Bronnen KNMT.nl - Alles over verdoving bij de tandarts KNMT.nl - Handvatten voor lachgassedatie bij kinderen American Association for Endodontists - Intraossale verdovingstechnieken Journal of Dental Anesthesia and Pain Medicine - Gebruik van algehele narcose bij kinderen met speciale behoeften